‘Armoede is venijnig – ik eet mijn brood zonder beleg’

Een goede baan met een goed inkomen. En toch elke dag stress om alle rekeningen die betaald moeten worden. Zo ziet het leven van Mariam* eruit sinds ze alleenstaand is. ‘Met vijf kinderen lopen de rekeningen snel op. Maar qua regelingen val ik overal buiten de boot.’

Van dag tot dag

‘Mijn oudste is dit jaar begonnen met studeren. Het collegegeld is 2.200 euro; de studiefinanciering slechts 64 euro per maand en de kinderbijslag is weggevallen. Over twee jaar gaat de volgende studeren. Ik zou niet weten hoe ik twee keer zo’n bedrag moet ophoesten. Mijn andere kinderen zitten op de middelbare school. Ze hebben allemaal een fiets nodig, een laptop, een telefoon. En ze willen allemaal mee op schoolreis of -kamp. De school vraagt om een ouderbijdrage en er zijn feestjes van klasgenoten, waar ze niet met lege handen naartoe willen. En dan heb ik het nog niet eens over de vaste lasten.

Om vijf kinderen te onderhouden op één salaris, is simpelweg niet haalbaar. Maar mijn salaris is te hoog voor toeslagen, een U-pas, en een aanvullende studentenbeurs. We hebben nergens recht op, en dus moet ik zelf maar zien hoe ik de maand doorkom. Als ik ’s avonds op bed lig en weet dat mijn kinderen allemaal wat gegeten hebben, dan is het een goede dag. Ik leef van dag tot dag, want anders overzie ik het niet.

Prioriteiten stellen

Deze winter vliegt de armoede me van alle kanten me aan. Ik durf nog niet te denken aan de gasrekeningen die gaan komen. De stijgende kosten van de boodschappen nekken me het meeste. Het bedrag loopt snel op als je voor zes personen (inclusief hongerige tieners) boodschappen doet. Ik stel veel prioriteiten en koop geen dingen die niet noodzakelijk zijn. Een concreet voorbeeld is dat ik soms brood eet zonder beleg.

Armoede is venijnig. Het betekent dat je de boodschappen in verschillende winkels koopt, zodat je van zo veel mogelijk aanbiedingen gebruik kunt maken. Het betekent dat je je kinderen te lang laat rondlopen in kleding die eigenlijk te klein of te koud is. Het betekent dat de verwarming uit blijft in de winter. Het betekent dat verjaardagen niet gevierd worden. De cadeaus die mijn kinderen krijgen als ze jarig zijn, bewaren ze om aan hun vrienden te kunnen geven. Op die manier maken ze het voor zichzelf mogelijk om naar feestjes te gaan. Zelf hebben ze al jaren geen verjaardagsfeest georganiseerd. Toch maken we er altijd een gezellige dag van.

Het draait om liefde

Kinderen zijn heel gevoelig voor de zorgen van hun ouders. Ik probeer het niet te laten merken, maar ze voelen het natuurlijk wel. Ze houden er bewust of onbewust rekening mee. Ik zie dat niet per se als iets negatiefs. Armoede kan leerzaam zijn en vormend, op een mooie manier. Uiteindelijk draait het niet om luxe of om spullen, maar om samenzijn. Om liefde. Om elkaar. Als niemand het verder weet, is het leven goed vol te houden zonder broodbeleg. Armoede wordt pas echt moeilijk als andere mensen het zien. Dan gaat het ten koste van je eigenwaarde.

Maatwerk

Als werkende ouder word je niet erkend in de armoede. Veel instanties kijken naar je salaris en trekken dan hun conclusie. Maar ik ben geen standaard geval. Ik ben alleenstaand en ik heb veel kinderen. Wat mij betreft zouden ze veel meer oog moeten hebben voor maatwerk. Het is voor mij gemakkelijk te bewijzen dat ik het niet red, maar ik krijg de kans niet.

Bij Leergeld Utrecht is dit maatwerk er wel. Ik ben hartstikke blij dat er zulke initiatieven bestaan. De afgelopen jaren heb ik er al vele aanvragen gedaan, onder andere voor schoolkampen, fietsen, contributie en laptops. Ik ervaar het als een verlichting van de geldstress. Natuurlijk zijn er struggels die overblijven, maar alle beetjes helpen. Deze winter heb ik twee tieners die een winterjas nodig hebben. Voor mij komt de Sint Maartenspas als geroepen.’

*Vanwege de privacy zijn enkele details in dit verhaal aangepast, waaronder de naam van Mariam.

---

Er breekt voor velen een moeilijke periode aan. Deze winter gaan er duizenden kinderen zonder warme jas naar school, in ons eigen Utrecht. Vorig jaar ging het om ruim 13.000 kinderen. Door de stijgende prijzen verwachten we dat dit aantal toeneemt tot meer dan 20.000 kinderen deze winter.

Stichting Leergeld Utrecht gaat de uitdaging aan: wij stellen ons tot doel zoveel mogelijk kinderen te helpen aan een warme jas. We hebben al geld opgehaald om 1.700 kinderen te helpen. Dit is niet genoeg. Doe mee en zorg ervoor dat we samen 2.000 van de meest kwetsbare kinderen kunnen helpen! De winter staat voor de deur.. Utrechtse kinderen hebben jouw hulp nú nodig.

Doe mee met onze crowdfunding, zodat deze kinderen met een warme jas naar school kunnen. Ga nu naar www.voorjestadsie.nl/kledingpas.